Fa waka?

Hoi allemaal!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog gepost heb! Had al vaak de vraag gehad wanneer ik er nu weer eens wat op zou zetten. Nou bij deze haha! Ik zal proberen kort te vertellen wat ik de afgelopen tijd dan gedaan heb.

In mijn vorige reisverslag schreef ik dat we naar de vreemdelingendienst waren geweest. Hier hadden we een stempel in ons paspoort gekregen. Met deze stempel mochten we tot eind december blijven in Suriname. Maar goed, we willen natuurlijk tot eind januari blijven. Hiervoor moesten we een afspraak maken. Dit was afgelopen woensdag. We moesten veel documenten meenemen, en ik was bang dat ik wel weer iets was vergeten, maar gelukkig ging alles vrij vlot en miste ik niets. Nu moeten we over 6 a 8 weken bellen om te kijken of onze aanvraag is goedgekeurd. Dus nog steeds afwachten. Daar hebben ze hier wel een handje van in Suriname ;).

Afgelopen donderdag was het hier een nationale feestdag, de dag van de Marrons. In eerste instantie dachten wij dat er niet zoveel aan deze dag gedaan werd, behalve dan dat alle scholen vrij waren en alle winkels dicht. Maar in de palmentuin en op het onafhankelijkheidsplein was het erg gezellig. Er stonden verschillende eettentjes en er werd veel muziek gemaakt en gedanst. Was erg gezellig om mee te maken!

Vrijdag hebben we hangmatten gekocht, want die hadden we nodig voor het weekend. We gingen namelijk op trip naar de Brownsberg, met een groot deel van de groep. Zaterdagochtend om kwart voor 8 verzamelen. Hierna gingen we dan op weg naar de Brownsberg. Onderweg eerst wat gegeten om vervolgens ongeveer een uur later een stop te maken bij Berg & Dal. Hier gingen we met een kabelbaan door het oerwoud heen en over de Surinaamse rivier. Het was echt super vet om te doen!

Nadat we allemaal over de kabelbaan waren geweest was het tijd om verder te reizen naar Stone eiland. Dit is een schiereiland in het Brokopondomeer. Het was niet te beschrijven hoe mooi het hier was! We hebben hier een beetje gezwommen en lekker in de zon gelegen. Daarna was het tijd om door te rijden naar de top van de Brownsberg. Hier hebben we onze hangmatten opgehangen en hebben we een kampvuur gemaakt. Bij het kampvuur kreeg ik nog de schrik van mijn leven. Er kriebelde wat op mijn rug, dus Laura scheen even bij met haar zaklamp. Toen zagen we tot mijn schrik een grote spin op de rug van de student naast bij zitten. Ik heb toen toch even iedereen even laten schrikken met mijn gil haha. Die had dus waarschijnlijk daarvoor op mijn rug lopen kriebelen. De gids snelde snel toe, en toen hij de spin zag zei hij doodleuk: Dit is nu 1 van die 10 dodelijkste spinnen van Suriname. FIJN! haha. Maar ik leef nog, dus niets aan de hand! Wel kan ik jullie vertellen dat ik de rest van de avond niet echt meer op mijn gemak zat en steeds overal iets voelde kriebelen haha. De nachtwandeling, waarbij we opzoek gingen naar exotische dieren was dan ook niet echt voor mij weggelegd. Toch meegegaan, maar tot onze spijt geen exotische dieren gezien.

Daarna was het tijd om te gaan slapen in de hangmat. Na eerst 80x m'n hangmat geïnspecteerd te hebben om zeker te weten dat er geen beestjes inzaten, kon dan eindelijk de nacht beginnen. Ondanks dat het de eerste nacht was voor mij in een hangmat, en ondanks het idee dat er allemaal diertjes rondliepen heb ik nog best goed geslapen! Een hangmat ligt best lekker :). We werden gewekt door de brulapen die door het oerwoud schreeuwden (Helaas geen gezien). Wel was het heel koud zo boven op die berg. Dit was de eerste keer dat ik het koud had in Suriname! Maar het was vast niet zo koud als het nu in Nederland is (gnagna)

De dag erna gingen we op wandeling naar de Irene waterval. De gids had verteld dat de weg ernaartoe 1,8 km was. Dat was voor ons als Nederlanders wel te doen zei hij. Toch viel dit nog best tegen. Hij had er even niet bij gezegd dat die 1,8 km hemelsbreed was en dat de weg vol met kuilen, boomwortels en op- en afdalingen zat. En dat alles met zo'n 35 graden. Het was dus een pittige trip. Maar de waterval maakte wel veel goed. Voor het eerst had ik echt het gevoel dat ik in het oerwoud was, in plaats van in een bos.
Al met al was het een super leuk weekend met een hele leuke groep!

Vanaf vandaag gaan we echt beginnen met ons project. Vanochtend hebben we gesproken met onze vakdocent van school via Skype. Ons project is goed gekeurd dus we gaan deze week beginnen met ons plan van aanpak. Morgen is er weer een vrije dag (offerfeest) maar woensdag en donderdag gaan Laura en ik meelopen met Deborah (de logopediste) op 2 schooltjes. Dus erg leuk! We hebben er zin in :).

Tot slot nog een paar grappige/leuke feitjes over de Surinaamse cultuur die we hier zoal hebben meegemaakt.
- In de supermarkten hoef je niet je eigen winkelmandje uit- of in te pakken. Dit wordt gedaan door medewerkers van de supermarkten
- Fa waka betekent; hoe gaat het? En A boen betekent oké.
- Bakra is een ander woord voor blanke. Dit wordt ons constant toegeroepen wanneer wij op de fiets door de stad rijden.

Zo, nu zijn jullie weer op de hoogte! Ik ga nog proberen wat foto’s op Facebook, maar ook op deze site te plaatsen!

Warme groetjes uit Suriname!